در حلقه‌ی ۲۵ کارهای منصوره محمدی را با هم دیدیم. چند اثر نقاشی و چندین تصویرسازی کودک و نوجوان، مجموعه‌ای بود که او برای نمایش و صحبت روی آن‌ها با خود به حلقه آورده بود. هوای گرم تابستان و شروع ماه رمضان شاید دلیلی بود که از همان ابتدا انتظار حضور جمعیت زیادی را در سالن نداشته باشیم. جلسه اما با جمعیت حدود ۲۰ نفری جلسه‌‌ای گرم و صمیمی بود که با نقد و نظر حاضران جلسه صحبت‌های خوبی نیز روی کارها صورت گرفت.
محمدی در ابتدا مروری سریع بر آثار داشت و توضیحاتی درمورد شروع کار حرفه‌ای‌ش ارائه داد. او کارهای نقاشی خود را بیش‌تر به دوران دانش‌جویی مربوط می‌دانست و اشاره کرد که تصویرسازی کودک به فعالیت‌های چند سال اخیر او مربوط می‌شود و در حال حاضر کار اصلی و حرفه‌ای او است. در ادامه‌ی حلقه، با اضافه شدن ناهید خالواحمدی کارشناس صنایع دستی و پژوهش‌گر هنر، صحبت‌هایی چالشی‌تر مطرح شد و زمینه‌ی بحث روی آثار نقاشی و سپس به طور مفصل‌تر تصویرسازی‌ها به وجود آمد. چند اثر نقاشی که برگزیده‌ی جشن‌واره‌های معتبر بودند به طور ویژه بررسی شد. آثاری که با محوریت زن شرقی از نگاه محمدی شکل گرفته بودند.
پس از نقاشی‌ها نوبت به تصویرسازی‌های کودک رسید. منصوره محمدی که کتاب‌های متعددی را برای بچه‌ها تصویرسازی کرده است، از آثار و موضوعات گوناگونی که کار کرده بود تصاویری را نمایش داد. او که کارش را با مجموعه‌ی چهارده معصوم (ع) آغاز کرده، اعتقاد داشت که دیگر به عنوان تصویرساز آثار مذهبی شناخته شده و غالب سفارش‌های او در این زمینه است. اگرچه او تمایل داشت که در زمینه‌های مختلف تصویر بسازد اما اکنون به خاطر کارهای زیادی که در این زمینه انجام داده، با این عنوان شناخته می‌شود و خود او نیز از این موضوع ابراز رضایت می‌کرد.
در ارائه‌ی آثار تصویرسازی از طرف حضار، نظرهای متفاوت و چالش‌برانگیزی ارائه شد. بررسی این موضوع که کودکان تصاویر انتزاعی و شاعرانه را دوست دارند، با تصاویر پرجزئیات و فانتزی. این‌که جای‌گاه شخصیت‌پردازی در تصویرسازی و نقاشی کجاست و فرق‌شان در چیست؟ بحث مهم‌تری نیز راجع به تصویرگری شخصیت‌های برجسته‌ی تاریخی و ائمه‌ی معصوم (ع) شکل گرفت که به نظر می‌رسد به دلیل محدودیت جلسه به خوبی پرداخت نشد و برای پاسخ به آن‌ها باید منتظر حلقه‌های دیگر با موضوع مشابه بود!
