با سه هفته فاصله و با اتمام ماه مبارک رمضان، نهمین حلقه‏ی هنر طبق برنامه اعلام شده تشکیل شد و تالار فارابی بار دیگر میزبان هنرمندان و هنردوستان بود. این بار نیز دوستان پرتلاش تدارکات زحمت زیادی را برای آماده سازی پیش فضای سالن و سن حلقه کشیدند که البته بر خلاف جلسه قبل، این زحمات از لنز دوربین مستندنگاران دور نماند!
در ابتدای این نشست، مجموعه تصویرسازی «حضرت حرکت (ع)» اثر علی حاجی اکبری به نمایش درآمد. این مجموعه، نقاشی‏های دوست‌داشتنی حاجی اکبری است که در پس ظاهر ساده و کاراکترهای انتزاعی خود، مفاهیم عمیق و دقیقی را در خود گنجانده است. در این قسمت، صاحب اثر به توضیح روند پیش‏رفت خود از ابتدای دوران دانش‏جویی تا امروز و چه‏گونگی شکل‏گیری و نام‏گذاری این مجموعه پرداخت. پس از توضیحات حاجی اکبری، حلقه تحلیل با مجری‏گری یحیی نوریان و کارشناسی نرگس احمدی منصوره محمدی و شکل گرفت و آثار با دقت و جزئیات بیش‏تری مورد بررسی قرار گرفتند. با توجه به شباهت و متاثر بودن کارها از آثار مینیاتور، صحبت‏هایی پیرامون ویژگی‌های مینیاتور و مقایسه آن با این مجموعه شد. با پایان حلقه تحلیل و اعطای لوح یادبود به هنرمند و تحلیل‏گران، تنفسی 10 دقیقه‏‏ای به هم‏راه پذیرایی‏ داشتیم.  
با بازگشت حضار به داخل سالن، علی حیاتی بر روی سن رفت و از سید محمدتقی زاهدی دعوت کرد تا گفتار نظری خود را ارائه کند. عنوان صحبت‏های او “طرح مسئله‏ای در حوزه هنرهای اسلامی” بود. این برای چندمین بار بود که در حلقه هنر شاهد صحبت پیرامون هنر با روی‏کردی دینی بودیم، که البته هرکدام از دیدگاهی متفاوت به این موضوع پرداخته بودند. زاهدی در این ارائه معنای هنر را در سخنان بزرگانی هم‏چون امام خمینی (ره) جست‌وجو کرد. با پایان صحبت‏های محمد تقی زاهدی نوبت به سوال‏های حاضران رسید. ابتدا مجری برنامه سوال‏‏هایی را که به صورت کتبی پرسیده شده بود را قرائت کرد و پس از آن چند تن از حضار به صورت شفاهی به بیان نظرات خود پرداختند که البته در نوع خود تجربه‏ای تازه برای حلقه به شمار می‏رفت.