مستند کوتاهی از زیارت پیاده اربعین، با تکیه بر فرم 

امیرخانی در حاشیه اکران اثر در حلقه هنر گفت:
شروع مستند با تصاویری از وادی‌السلام است. آیه‌ای در قرآن داریم که راجع به رستاخیز است و زمانی که مردگان بر‌می‌خیزند و به سمت محشر حرکت می‌کنند. “نفخ فی الصور” فارغ از پیش‌زمینه ذهنی از وادی السلام و آن نوع قبرستان خیلی خاص در مفهوم شیعی و حتی اسلامی، قبرستانی را می‌بینیم و یک آوایی شبیه به صور که توسط شاخ تولید می‌شود و بعد صدای “الهم البیک” که خیلی نامفهوم و به صورت کلی روی این صحنه‌های قبرستان شنیده می‌شود . یعنی رستاخیزی داریم . 
پلان بعد سایه‌های وارونه‌ای که درست دیده می‌شوند و انعکاس‌هایی که آن‌ها نیز وارونه هستند؛ ارواح، سایه‌ها و مردگان و هر کسی به غیر از این زنده‌ها هم هستندکه همه دارند به سمت اربعین و کربلای حسین حرکت می‌کنند و درست دیدن آن سایه‌ها، شاید معنای زیبایی را برای ما ایجاد می‌کرد که این‌ها سایه‌هاشان هم وارونه نیست. همه چیز درست است و همه دارند می‌آیند. 
اگر کسی تجربه زیارت اربعین را داشته باشد می‌داند زمانی که دسته‌ها وارد حرم شریف می‌شوند، تمام هیئاتی که از اقصی نقاط کشورها به این سمت می‌آیند می‌رسند به آن‌جا و عزاداری‌ها تمام می‌شود، یک لبیک می‌گویند و از در دیگر خارج می‌شوند، یک آیین خیلی خیلی خاص آن‌جا در حال برگزاری ست. نام مستند نیز از همین مناسک گرفته شده است.
رویکرد تولید اثر هدف‌گیری مخاطب عام بوده است، نه صرفا شیعیان. ما تاثیر و حس را تعمدا از فیلم کم کردم که از آن معنای اصلی ما برای مخاطب بین‌المللی خیلی فاصله نگیرد.
از آقای آزادی تصویربردار،از لقمان سخن‌ور عزیز از آریا عظیمی‌نژاد عزیز که به خاطر سفرش نتوانست در این جلسه شرکت کند و دوست خیلی عزیزم آقای نادران که واقعا خیلی زمان و هزینه و وقت و انرژی گذاشتند برای این‌که این کار تولید شود تشکر ویژه می‌کنم.